Slogans met slogans bestrijden

Johan Van Overtveldt, economisch adviseur bij de N-VA en docent economie aan de Universiteit Hasselt, schreef een heel bijzondere opiniebijdrage voor De Standaard. Nog bijzonderder is dat De Standaard ze publiceerde. Of het moet zijn dat ze hopen op reactie, want de bijdrage heeft geen inhoud en is dus bijzonder makkelijk te bekritiseren.

Eerst wordt de tegenstander geïdentificeerd, en onmiddellijk wordt de aanval ingezet. Termen als 'afschilderen' en 'aandraven' zijn geen objectieve vaststellingen: je schept al meteen een sfeer. Het stukje over wat beide heren gedacht hebben, is nog meer stemmingmakerij. Iedereen weet dat Stalin een dictator was, dus Van Overtveldt rekent erop dat de vergelijking Goossens en Maly in een kwalijk daglicht stelt, maar heeft neoliberalisme iets met stalinisme te maken? Het eerste gaat over ieder voor zichzelf en het recht van de sterkste, het tweede over collectivisme en (in theorie) iedereen gelijk voor de wet. Er zijn ismen die meer in aanmerking kwamen, maar die zorgden waarschijnlijk niet voor de beoogde sfeer.

Let wel: Van Overtveldt wil slogans laten voor wat ze zijn en focussen op de inhoud.

De verankering van een degelijk en duurzaam sociaal-economisch beleid kan niet binnen de Belgische structuur. Waarom niet? Geen antwoord.

De regering-Di Rupo schoot tekort. Hoe? Geen antwoord.

Dat 'tekortschieten' is een 'finaal bewijs' dat een degelijk en duurzaam sociaal-economisch beleid niet kan binnen de Belgische structuur. Hoezo? Geen antwoord.

Klopt die verwijzing naar het concurrentievermogen en de publieke financiën eigenlijk wel? Misschien, daarvoor ken ik er te weinig van, maar Van Overtveldt geeft alleszins geen uitleg. Wat ik wel weet, is dat er veel meer (potentiële) werknemers zijn dan ondernemers, en dat zij niet vermeld worden. Heeft het beleid dan wél gewerkt voor die mensen, of is Van Overtveldt niet in hen geïnteresseerd?

De PS weegt zwaar door (hoe?), en dat verklaart het falende beleid (hoe?).

'PS-conservatisme' en 'PS-archaïsme'? Zijn socialisten niet per definitie progressief? Waarom de PS niet? En is dat nu niet 'met termen komen aandraven'? Het zijn trouwens ismen: rijmt dat nu ook niet op neostalinisme?

'Retour de la décadence', begot. En niet alleen 'heilloze stop-go-situatie', maar 'compleet' heilloos. Tjonge jonge.

Gelukkig biedt het model van de N-VA de beste garanties om de minstbedeelden te redden. Hoe? En waarom is dat de beste garantie? In vergelijking waarmee? Geen antwoord, geen antwoord, geen antwoord.

De globale belastingdruk, gaat dat dan wél over werknemers? En over ondernemers?

'Verder' opdrijven veronderstelt dat ze nu al opgedreven wordt, en dat de regering dat nog van plan is. Wie heeft de cijfers over de 'globale' belastingdruk die aantonen dat dit verhaal klopt?

Voor mij is de dooddoener der dooddoeners "onderzoek wijst uit", omdat daar zelden een bron bij staat. Dat dient alleen maar om te verdoezelen dat het 'van horen zeggen' komt. "De geschiedenis leert" doet hier net hetzelfde. Welke geschiedenis?

Tranendal? Levensgevaarlijk? Vanuit een democratisch oogpunt? Termengooierij.

Saneren, betekent dat niet hetzelfde als 'jobs schrappen'? Hoe leidt dat dan tot méér jobs? En welke cijfers bewijzen dat verlichting van de fiscale druk leidt tot meer jobs en hogere economische groei?

Kort samengevat: "De tegenstanders doen aan stemmingmakerij, dus hier is wat andere stemmingmakerij, en ik was laatst aan het woord, dus voorlopig ben ik de winnaar in dit spelletje."


Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20131220_00897585
(alleen voor abonnees of met een dagticket)