Dit jaar eens festivalreviews over muziek?

Het festivalseizoen begint. De media zullen dus uitgebreid aandacht kunnen besteden aan optredens, aan 'sfeer op de weide', aan carrièreplannen van muziekgroepen, enzovoort. Of worden het weer fotospecials van bikini's en opmerkingen over het uiterlijk van zangeressen? Bij Newsmonkey wijdden ze al twee artikels aan metal, als opwarmertje voor Graspop Metal Meeting, en daar is dat uiterlijk alleszins weer belangrijker dan talent.

16 redenen waarom het geweldig is een metalfan te zijn: in de eerste plaats hebben we de mooiste frontvrouwen. Op de tweede plaats: de mannen - met een foto van Steel Panther, ongetwijfeld de meest seksistische groep op de affiche.

Die '16 redenen' zijn nog enigzins humoristisch opgevat, waarschijnlijk. In The Road to GMM2014: Meisjes aan de macht gaat het dan weer echt over de optredens op Graspop. 'Speciaal' voor de 'dames' in de 'metalminnende gemeenschap': een 'ietwat meisjesachtige GMM-vooruitblik'. Komt als eerste aan de beurt: de borsten van Jill Janus, frontvrouw van Huntress. En dat ze topless dj geweest is. Doro krijgt wat respect voor haar muziek en carrière, maar bij Eluveitie gaat het alweer over de 'ravissante' en 'betoverende' vrouwen in het gezelschap. Bij Collibus, Kylesa en Skillet zijn de vrouwen niet mooi of rondborstig genoeg, dus kan het weer even over de muziek gaan. En ten slotte: Steel Panther. Alweer die meest seksistische groep op de affiche, jawel. Want daar kijken de meisjes naar uit, nietwaar?

WK-seksisme

Een interessant (Engelstalig) artikeltje over hoe de media seksestereotypes in stand houden en versterken, gefocust op reclame voor of in het thema van de wereldbeker voetbal:
"8 Ways World Cup Media Perpetuates Gender Stereotypes" -- The Representation Project

En dit is ook bizar: "Hoe vindt die cameraman toch altijd die babes in de tribune op het WK?"-- Newsmonkey.
Wil de auteur de vreemde cameraregie in vraag stellen? Gaat dit over seksisme of objectivering? Dat was een goede insteek geweest, ja. Maar je krijgt alleen het resultaat van de 'techniek' te zien, en in de titel gaat het over babes - niet over vrouwen. Het is dus even goed mogelijk dat de auteur jaloers is op het 'talent' van de cameraman (mogen we er wel van uitgaan dat dat een man is?), en babes zijn goed voor clicks.

De macht van marketing

"The power of willful ignorance cannot be overestimated."

Dieren worden op grote schaal mishandeld, maar dankzij marketeers komen de landbouwbedrijven ermee weg. Omdat wij, de consumenten, bereid zijn om de andere kant op te kijken.

Het hardnekkige seksisme van Sip-Well

Water verkopen, het is op zich al een gek idee. Drinkwater komt in zowat elk gebouw in ons land namelijk gewoon uit de kraan. Geen transportkosten, geen plastic verpakkingen die voor extra vervuiling zorgen, enzovoort. Voor zo'n product moet je dus wel een opvallende en creatieve campagne hebben, zeker?

Bij Sip-Well verwarren ze opvallend en creatief nog altijd met clichématig, seksistisch en objectiverend. Je zou nochtans verwachten dat ze ondertussen beter weten, na die klacht bij de Jury voor Ethische Praktijken inzake Reclame. Maar nee hoor. Deze keer heeft de vrouw in het beeld wel kleren aan, maar een rondborstige en gedecolleteerde geek girl die het hemd van een klein jongetje opentrekt? Het lijkt wel de cover van een pedopornofilm voor mensen met een verkrachtingsfetisj. Hoezo, bedenkelijk?!

Wouter Deprez doet ook aan mediakritiek

Bericht door Wouter Deprez.

Privacy en rechten van de verdediging vs. recht op informatie

Artikel 6 §2 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens bepaalt dat iedereen wordt geacht onschuldig te zijn tot er schuld is bewezen. Dat is voor journalisten in heel wat gevallen een reden om de identiteit van verdachten niet of maar gedeeltelijk te onthullen. Namen worden afgekort tot initialen, foto's worden deels onherkenbaar gemaakt.
Anderzijds is er het recht op informatie. Tel daarbij het toenemend belang van online nieuwskanalen, en de bijbehorende druk om snel te publiceren én zoveel mogelijk informatie bekend te maken. Het gevolg: er wordt al eens slordig omgesprongen met de rechten van de verdediging en met het recht op privacy. Is dat strafbaar? Tot nader order niet, maar er wordt af en toe wel eens (stevig) over gedebatteerd.

Momenteel is er weer zo'n klein nieuwsoorlogje aan de gang. De diaken van Wevelgem is opgepakt op verdenking van meerdere moorden. Sommige journalisten blijven min of meer op de vlakte en verwijzen alleen algemeen naar 'de Wevelgemse diaken' of 'de 57-jarige diaken van Wevelgem'. In die gemeente zelf weet natuurlijk iedereen wie daarmee bedoeld wordt. En als het dan toch al zo duidelijk is, heeft het dan nog zin om de naam stil te houden?

In het volgende overzichtje zie je hoe de verschillende redacties met de situatie omgaan.

Op deredactie.be gaat het over 'de Wevelgemse diaken'. Er staan alleen algemene foto's bij: van een injectienaald en van het ziekenhuis waar de man actief was.

Bij De Standaard gebruiken ze gelijkaardige foto's, en hebben ze het ook over 'de Wevelgemse diaken'.

In Metro is het een artikel zonder foto's, over 'de 57-jarige diaken'.

Gazet van Antwerpen gebruikt ook een algemene foto van een injectienaald, en in de tekst gaat het over de Wevelgemse diaken.

Het Laatste Nieuws brengt de man in beeld, wel met blokjes voor het gezicht. In het artikel gaat het over 'een' diaken uit Wevelgem, en verderop heet hij Ivo P.

In het VTM-nieuws heet hij ook Ivo P. Zijn gezicht is minimaal onherkenbaar gemaakt.

Het Nieuwsblad vermeldt gewoon voor- en familienaam. In een ander artikel krijgt de foto eerst nog een zwart balkje voor de ogen, even later is de man gewoon te zien.

Vrouwen moeten er alleen maar sexy uitzien - ook als ze zelf vinden van niet

Sinéad O'Connor vindt haar sexy figuur terug, schrijft Het Nieuwsblad. De aanleiding voor het artikel is dat O'Connor in augustus een nieuw album uitbrengt, maar hoe ze eruitziet, is blijkbaar belangrijker. Niets nieuws onder de zon, dit is zowat de standaardbehandeling voor elke zangeres. En toch is het opmerkelijk. Als je iets weet over haar dat niet rechtstreeks met haar muziek of haar teksten te maken heeft, dan is het toch wel dat haar 'kale kopje' een protest was tegen precies dat soort onzinjournalistiek en tegen het seksisme in de muziekindustrie?!

Cijfers zeggen niet alles - en zeker niet genoeg

Knack plaatste op 30 mei een fotoreportage op zijn website, onder de titel 'In beeld: Israël, het meest vrouwvriendelijke leger ter wereld'. Die titel stond ook in de dagelijkse mailnieuwsbrief, aandacht op te eisen. Ik verwachtte een artikel over hoe mannen en vrouwen met elkaar omgaan in het leger, over procedures en instanties die seksisme moeten bestrijden, over maatregelen tegen verkrachting als oorlogswapen, desnoods over faciliteiten voor hygiëne. Niets van: enkel foto's, met als enige aanleiding voor het woord 'vrouwvriendelijk' in de titel het feit dat de militaire dienstplicht in Israël zowel voor mannen als voor vrouwen geldt. 34% van de soldaten zijn vrouwen.