Riziv stigmatiseert thuisverpleegkundigen

Het Riziv bracht via persagentschap Belga een zorgwekkend feit onder de aandacht.

Bijna vier op de tien dossiers waarbij de ziekteverzekering (Riziv) zorgverleners heeft betrapt op gesjoemel, betreft thuisverpleegkundigen. De beroepsgroep spant daarmee de kroon inzake fraudedossiers.

De Redactie neemt het bericht over, en schrijft in de inleiding op het artikel zelfs dat thuisverpleegkundigen 'op grote schaal sjoemelen'. De online versies van De Morgen en Knack citeren uit het artikel dat in De Standaard verscheen. Hun korte tekstjes verwijzen wel naar het vastgestelde misbruik, maar laten een belangrijk stukje informatie vallen:

Voor alle duidelijkheid: de overgrote meerderheid van de thuisverpleegkundigen fraudeert niet. Het gaat om zo’n 3 procent van de 22.500 thuisverpleegkundigen dat het niet nauw neemt met de regels.

Voor nog meer duidelijkheid: thuisverpleegkundigen zijn voor de uitbetaling van hun 'loon' afhankelijk van het Riziv. Als ze daar vinden dat er iets fout is aan de administratie wachten ze met uitbetalen - en het duurt sowieso al minstens een maand voor die betalingen gebeuren. Ook wie te weinig aanrekende, moet zo langer wachten, terwijl de rekeningen gewoon verder binnenkomen. Als het Riziv bovendien oordeelt dat bepaalde zorg niet nodig was of niet correct aangerekend is, betalen ze niet. Maandelijks stellen thuisverpleegkundigen vast dat ze verschillende keren gratis gewerkt hebben, terwijl ze wel hun verplaatsing moesten doen, en ze materiaal nodig hadden bij hun werk. Dat soort praktijken zorgt er bovendien voor dat mensen soms niet de zorg krijgen die ze verdienen omdat de verpleegkundigen hen niet hoog genoeg durven te scoren, uit vrees dat het Riziv hun oordeel zal verwerpen en niet zal uitbetalen. Of ook: dat die mensen die zorg wél krijgen, maar dat de verpleegkundige daar gratis voor zorgt.

Het nieuws, en de meer dan ongelukkige verwoording ervan, stigmatiseert de thuisverpleegkundigen die hun werk wél correct doen. De aangekondigde screenings vergroten de vrees dat scores en zorgen verworpen zullen worden, wat directe gevolgen heeft voor de patiënten - zeker voor die patiënten die het meest nood hebben aan extra zorg. En ik wil niet in de schoenen staan van degenen die sowieso al moesten opboksen tegen de vooroordelen van mensen die denken dat verpleegkundigen schatten verdienen. Wat het Riziv en de media hier doen, is in beide sectoren deontologisch onverantwoord.